| |
|
سنتور يکي
از سازهاي
اصيل
ايراني
است که
ساخت آن را
به فيلسوف
عـاليقـدر
و
موسيقيدان
بزرگ قرن
چهارم،
ابونصرفارابي
نسبت داده
اند . از طرفي
ديگر،
شواهد و
علائم
بجاي
مانده از
نقاشي ها و
حکاکي هاي
موجود از
دوره هاي آشوري و
بابلي،
تصوير
هايي را
نشان مي
دهد که در
آن افراد
،
آلاتي ذوزنقه
شکل شبيه
سنتور را
که به
وسيله
طناب يا
نخي که
بدان متصل
بوداز گردن
آويخته و
با آن مي
نواختند
اين ساز
خوش صدا و
قديمي در
اکثر
کشورهاي
دنيا نيز
استفاده
مي شود . جاذبه
صداي
سنتور فوق
العاده
است و هـر
شنونده
ايي را تحت
تأثير
قرار مي
دهد .
سنتور بر
خلاف شکل
ساده
داراي
ساختمان
پر رمز و
راز و
پيچيده
ايي است .
سادگي شکل
سنتور
باعث شده
تا افراد
زيادي به
ساختن آن
روي
بياورند.
در اين بين
شخصي مي
تواند
موفق باشد
و به صداي
واقعي
سنتور دست
پيدا کند
که به
تاريخچه
سنتور
سازي توجه
داشته
باشد و از
تجربه ها و
ريشه هاي
تاريخي آن
استـفاده
کند
|
|
اجزا
و سازمان
کلي سنتور
در شکل فوق
نشان داده
شده است |
|
1-
کلاف
سوراخ
موجود در
پايين
کلاف براي
انتقال
صدا به
بيرون و
تسهيل حمل
و نقل
ايجاد مي
شود
2- گوشي
سنتور
3- سيم گير
4- صفحه روي سنتور
5- گل سنتور
گلهاي
روي صفحه
سنتور
علاوه بر
زيبايي
سنتور ،
جهت
انتقال
صدا به
داخل بدنه
و ايجاد
رزونانس
تعـبيه
شده اند
6- شيطانک
دو قطعه
چوب که در
سمت راست و
چپ صفحه
سنتور نصب
مي شوند
7-
مفتول
سيمي روي
شطانک
مفتول
فلزي به
ضخامت 5/1
ميلي متر
که بر روي
شيطانک ها
قرار مي
گيرد و سيم ها در
دو انتهاي
صفحه با
عـبوراز
آنها به
سيم گير ها
و گوشي ها
ختم مي شوند
8- خـرک
9-
مفتول
سيمي روي
خرک
10-
سيم هاي
زرد
11-
سيم هاي
سفيد
12- سيم هاي
سفيد پشت
خرک
13-
سيم هاي
زرد پشت
خرک
سيم هاي
فوق قابل
نواختن
نمي باشند |
کليه
حقوق
مربوط به
سايت
محفوظ مي
باشد
استفاده از مطالب و عکس هاي سايت بدون
اطلاع قبلي پيگرد قانوني دارد |
|
